تکه های سوخته

عاشقی بودم دیوانه و برای خودم عالمی در سر داشتم

عالم رویایی و دیوانگی

مثل من کسی عاشق نبود ، عاشق تو و قلبت .

مثل من کسی نبود که شب و روز به یاد عشقش باشد و

لحظه هایش را با چشمان خیس بگذارند.

این من بودم که اینهمه تو را از ته دل دوست داشتم

تو را بعد از خدای خویش می پرستیدم.

عاشقی بودم عاشقترین ، برای تو بهترین.

چه عاشقانه در عشقت سوختم و چیزی نگفتم .

چه بچه گانه از غم دوری و دلتنگی ات گریه میکردم.

تو رفتی و مرا با کوله باری از عشق و دیوانگی تنها گذاشتی .

اما من عاشقت ماندم ، و اینک در آتش غم جدایی ات در حال سوختنم.

شاید از این سوختن خاکستری بر جا بماند که این خاکستر چیزی جز

تکه های سوخته قلب عاشقم نیست .

خاکستر قلب عاشقی که روزی بر باد میرود و دیگر چیزی از آن باقی نمی ماند.

تنها خاطرات این عشق بر جا می ماند که آن هم نیز دیگر سودی ندارد.

عاشقی بودم که به عشقم افتخار میکردم و او را بهترین و پاکترین عشق میدانستم.

نمی دانستم که برای تو عشق نبودم ،تنها بازیچه ای بودم که روزی از بازی با من خسته می

شوی و مرا دور می اندازی .

تو برای من معنای واقعی یک عشق بودی ، تو برای من عزیزترین بودی. 

عاشقی بودم دیوانه ترین ، از همه عاشقان صادقترین.

اینک چیزی از من به جز خاکستری از این قلب سوخته به جا نمانده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط مهدی.ج در 13:50 | |